De nieuwe indrukken

Vandaag is het een week geleden dat de CI is aangesloten. Dat ik de eerste nieuwe geluiden kreeg te horen.
De dagen na de eerste 2 revalidatiedagen moest ik echt bijkomen. Het is ontzettend vermoeiend.
Als ik 's morgens de CI indoe dan schrik ik gewoon van het harde geluid. Ik ervaar de CI (nog) niet als fijn/prettig.
Heb moeite met het spraakverstaan, door alle geluiden eromheen.

Zaterdag heb ik een bezoekje aan de supermarkt gebracht met de CI in. Lopend, want het is vlak achter ons. Ik liep over het grind-pad. He, dat geluid ken ik. Had vrijdag dat 'geluid' gehoord tijdens de oefening.
Wat een herrie daar in de supermarkt. Ik wist niet hoe snel ik daar moest wegkomen! (Heb hem niet afgedaan, want wilde toch paar uren achter elkaar blijven volhouden)
Hoorde stemmen. Het zoemen van de koelkasten/vriezers. De kratten die over de vloer werd geschoven. Kratten die gestapeld werden. Ik werd 'overvallen' door alle geluiden. Ik moet echt kijken waar het vandaan komt, zodat ik dat kan 'plaatsen'.

Thuis; ik was boven. Beneden was Antoine aan het stofzuigen. Ik hoorde het 'aanhoudende' gezoem. Ik kijk even naar beneden, oke dat is de stofzuiger. (even 'plaatsen')
Als ik boven ben en de wasmachine of droger draait op zolder, dan hoor ik dat ook!
s Middags een wandeling in de bossen hoorde ik eigenlijk al niet veel meer, want ik was moe van alle prikkels, dus dan gaat de CI uit en weet ik dat het voor even genoeg is.

Eerlijk gezegd heb ik tot nu toe nog niet geoefend met 'teksten' met Antoine of een ander. Heb het nog 'druk' met het wennen aan de CI en alle geluiden om me heen. s Avonds lig ik vroeg in de veren.

Vandaag heb ik de CI de hele dag thuis op gehad. Kids waren er niet. Ik vond het wel fijn om deze gelegenheid even te hebben gehad.
Bij elke handeling die ik doe, dat geluid kan interperteren. Het programma 'Lingo' gekeken, dat is wel een goede oefening. (Behalve het applaus op de achtergrond, die klinkt dat weer vervelend).