Het Nucleus systeem van de firma Cochlear
woensdag 27 juli 2011
Hoe verloopt de operatie en wat zijn de risico's?
De operatie vindt plaats onder algehele narcose en duurt 3 tot 5 uur. De opname in het ziekenhuis is meestal een dagopname. (Afhankelijk van tijdstip operatie en hoe het gaat)
Allereerst wordt het haar gedeeltelijk weggeschoren. Er wordt een s-vormige snede achter/boven het oor gemaakt om het implantaat te kunnen plaatsen.
Tijdens de operatie wordt vervolgens de huid achter het oor opgelicht en een opening in het bot geboord die de oorchirurg via het middenoor toegang moet geven tot het slakkenhuis. In de wand van het slakkenhuis maakt de oorchirurg vervolgens een klein gaatje (diameter ca. 1,5 mm), waardoor de elektrode voorzichtig naar binnen kan worden geschoven. Tenslotte wordt de ontvanger van het CI (Implantaat) geplaatst in een tijdens de operatie uitgefreesde groeve in het schedelbot achter het oor.
Tijdens en na het plaatsen van het implantaat worden metingen verricht om te zien of er reacties zijn op activatie van de elektroden. Er wordt gekeken of een spiertje in het middenoor samentrekt en of er een reactie is van het gehoorzenuw. Wanneer er reacties worden gemeten, is het zeker dat het implantaat goed functioneert. Indien er geen reactie is, betekend dat echter niet dat het implantaat niet werkt. Het kan zijn dat het spiertje in het middenoor niet samentrekt door de spierverslappende middelen van de narcose. Hoe goed ik met een CI in het dagelijks leven kan horen kan tijdens de operatie niet worden gemeten.
Na het dichthechten van de huid kan het inwendige deel van het CI (de ontvanger en de elektroden) niet meer verschuiven. Bovendien zal tijdens de eerste maanden na de operatie rondom dit deel van het implantaat littekenweefsel ontstaan dat het implantaat nog steviger op zijn plaats houdt.
Risico's
Bij cochleaire implantatie wordt over het algemeen gebruik gemaakt van technieken die ook bij andere ooroperaties worden toegepast. Cochleaire implantaties worden steeds door een ervaren KNO-arts uitgevoerd. Toch kunnen zich in een enkel geval problemen voordoen. De kans op complicaties is echter klein en de risico’s zijn vergelijkbaar met die van andere ooroperaties.
Naast bloedvaten zitten er in en rondom het oor belangrijke zenuwen. Een van de zenuwen is de aangezichtszenuw, die de spieren van het gezicht aan 1 zijde aanstuurt. Bij beschadiging van die zenuw kan een halfzijdige verlamming van het gezicht optreden. Om de kans op een dergelijke complicatie te verkleinen wordt gedurende de operatie de zenuw met een speciale monitor gecontroleerd, hiervoor wordt gedurende de operatie enkele naaldjes in de huid van het gezicht geplaatst.
Om de kans op een infectie na de operatie te verkleinen, krijg ik tijdens en 1 week na de opertatie antibiotica.
Daarnaast is het mogelijk dat er na cochleaire implantatie een licht verhoogde kans op een hersenvliesontsteking ontstaat. Derhalve worden alle personen die in aanmerking komen voor een CI hiertegen gevaccineerd.
Soms komen, naast algemene risico’s als infecties, wondgenezingsproblemen e.d., ook tijdelijke evenwichtsproblemen en oorsuizen voor. Deze problemen verdwijnen meestal na verloop van tijd vanzelf.
Door het plaatsen van de elektroden in het slakkenhuis kan het aanwezige restgehoor verdwijnen. Deze risico wordt verkleind door het gebruik van medicijnen en de voorzichtige operatietechniek tot minder dan 25%.
Na de operatie kan ik nog geen geluiden waarnemen. Daarvoor moet eerst de uitwendige apparatuur, de spraakprocessor, worden aangesloten. Dit vindt pas 5 tot 7 weken later plaats.
Allereerst wordt het haar gedeeltelijk weggeschoren. Er wordt een s-vormige snede achter/boven het oor gemaakt om het implantaat te kunnen plaatsen.
Tijdens de operatie wordt vervolgens de huid achter het oor opgelicht en een opening in het bot geboord die de oorchirurg via het middenoor toegang moet geven tot het slakkenhuis. In de wand van het slakkenhuis maakt de oorchirurg vervolgens een klein gaatje (diameter ca. 1,5 mm), waardoor de elektrode voorzichtig naar binnen kan worden geschoven. Tenslotte wordt de ontvanger van het CI (Implantaat) geplaatst in een tijdens de operatie uitgefreesde groeve in het schedelbot achter het oor.
Tijdens en na het plaatsen van het implantaat worden metingen verricht om te zien of er reacties zijn op activatie van de elektroden. Er wordt gekeken of een spiertje in het middenoor samentrekt en of er een reactie is van het gehoorzenuw. Wanneer er reacties worden gemeten, is het zeker dat het implantaat goed functioneert. Indien er geen reactie is, betekend dat echter niet dat het implantaat niet werkt. Het kan zijn dat het spiertje in het middenoor niet samentrekt door de spierverslappende middelen van de narcose. Hoe goed ik met een CI in het dagelijks leven kan horen kan tijdens de operatie niet worden gemeten.
Na het dichthechten van de huid kan het inwendige deel van het CI (de ontvanger en de elektroden) niet meer verschuiven. Bovendien zal tijdens de eerste maanden na de operatie rondom dit deel van het implantaat littekenweefsel ontstaan dat het implantaat nog steviger op zijn plaats houdt.
Risico's
Bij cochleaire implantatie wordt over het algemeen gebruik gemaakt van technieken die ook bij andere ooroperaties worden toegepast. Cochleaire implantaties worden steeds door een ervaren KNO-arts uitgevoerd. Toch kunnen zich in een enkel geval problemen voordoen. De kans op complicaties is echter klein en de risico’s zijn vergelijkbaar met die van andere ooroperaties.
Naast bloedvaten zitten er in en rondom het oor belangrijke zenuwen. Een van de zenuwen is de aangezichtszenuw, die de spieren van het gezicht aan 1 zijde aanstuurt. Bij beschadiging van die zenuw kan een halfzijdige verlamming van het gezicht optreden. Om de kans op een dergelijke complicatie te verkleinen wordt gedurende de operatie de zenuw met een speciale monitor gecontroleerd, hiervoor wordt gedurende de operatie enkele naaldjes in de huid van het gezicht geplaatst.
Om de kans op een infectie na de operatie te verkleinen, krijg ik tijdens en 1 week na de opertatie antibiotica.
Daarnaast is het mogelijk dat er na cochleaire implantatie een licht verhoogde kans op een hersenvliesontsteking ontstaat. Derhalve worden alle personen die in aanmerking komen voor een CI hiertegen gevaccineerd.
Soms komen, naast algemene risico’s als infecties, wondgenezingsproblemen e.d., ook tijdelijke evenwichtsproblemen en oorsuizen voor. Deze problemen verdwijnen meestal na verloop van tijd vanzelf.
Door het plaatsen van de elektroden in het slakkenhuis kan het aanwezige restgehoor verdwijnen. Deze risico wordt verkleind door het gebruik van medicijnen en de voorzichtige operatietechniek tot minder dan 25%.
Na de operatie kan ik nog geen geluiden waarnemen. Daarvoor moet eerst de uitwendige apparatuur, de spraakprocessor, worden aangesloten. Dit vindt pas 5 tot 7 weken later plaats.
woensdag 20 juli 2011
Een tip voor lekker lezen op vakantie over een meisje die een CI krijgt.
Waargebeurd verhaal van Fiona Bollag ; 'Het meisje dat uit de stilte kwam'
Dit is de geschiedenis van een meisje dat niets hoort. Of eigenlijk: niets hoorde. Fiona Bollag kwam doof/ernstig slechthorend ter wereld en leerde op jonge leeftijd liplezen. Op haar zestiende krijgt ze echter als een van de eersten een nieuw implantaat, waarmee haar hersenen geluiden kunnen omzetten en waardoor ze kan horen. Plotseling leeft Fiona in een compleet andere wereld. Want hoe beangstigend is het om van de ene op de andere dag muziek of voorbijrazend verkeer te horen?
Fiona beschrijft op invoelbare wijze wat een geschenk het is om voor het eerst in je leven te kunnen horen, maar ook hoe rustig en vertrouwd de jaren in stilte waren. Opeens moet ze wennen aan een wereld waarin geluid overal aanwezig is: achtergrondgeluiden, emoties in stemmen, getik van de regen. Mooie geluiden, maar ook verwarrende geluiden en geluiden die afleiden. Fiona's bijzondere verhaal mag worden gehoord: het is een positieve noot voor iedereen die met een kleinere of een grotere handicap moet leven.
Dit boek heeft mij aangegrepen. Ik heb dit boek in 2 dagen uitgelezen!
Veel herkenbare situaties/ervaringen over hoe ze zich staande weet te houden in de horende wereld. En de onbegrip van horenden over hoe doven/slechthorenden zich voelen in vooral groepssituaties.
Dit is de geschiedenis van een meisje dat niets hoort. Of eigenlijk: niets hoorde. Fiona Bollag kwam doof/ernstig slechthorend ter wereld en leerde op jonge leeftijd liplezen. Op haar zestiende krijgt ze echter als een van de eersten een nieuw implantaat, waarmee haar hersenen geluiden kunnen omzetten en waardoor ze kan horen. Plotseling leeft Fiona in een compleet andere wereld. Want hoe beangstigend is het om van de ene op de andere dag muziek of voorbijrazend verkeer te horen?
Fiona beschrijft op invoelbare wijze wat een geschenk het is om voor het eerst in je leven te kunnen horen, maar ook hoe rustig en vertrouwd de jaren in stilte waren. Opeens moet ze wennen aan een wereld waarin geluid overal aanwezig is: achtergrondgeluiden, emoties in stemmen, getik van de regen. Mooie geluiden, maar ook verwarrende geluiden en geluiden die afleiden. Fiona's bijzondere verhaal mag worden gehoord: het is een positieve noot voor iedereen die met een kleinere of een grotere handicap moet leven.
Dit boek heeft mij aangegrepen. Ik heb dit boek in 2 dagen uitgelezen!
Veel herkenbare situaties/ervaringen over hoe ze zich staande weet te houden in de horende wereld. En de onbegrip van horenden over hoe doven/slechthorenden zich voelen in vooral groepssituaties.
maandag 18 juli 2011
Operatie verzet
De operatie is verzet naar medio eind september.
Er was geen goede afstemming van de afdeling CI en opnameplanning.
Kinderen gaan in de zomerperiode voor qua operaties.
Er was geen goede afstemming van de afdeling CI en opnameplanning.
Kinderen gaan in de zomerperiode voor qua operaties.
Abonneren op:
Posts (Atom)