zaterdag 28 december 2013

Roepende uilen

Afgelopen maanden hoorde ik weer wat nieuwe geluidjes. Via Facebook maakte ik dat destijds al kenbaar...

Dat de wasmachine piept als het klaar is! Dat ik dat niet eerder gehoord heb?? 
En de ijscowagen van ver al horen aankomen  door het 'rinkelen', doordat ik buiten bezig was.
Pas geleden hoorde ik in de supermarkt een irritant geslof van een oude man...
 
Het meest bijzondere vond ik;
 
Roepende uilen!!
We waren bij vrienden aan de 'herfst' BBQ met grote tuin en hoge bomen. En buiten hoorde ik dat. kippenvel kreeg ik ervan.
 
 

dinsdag 3 september 2013

Opnieuw leren horen; Loslaten en vernieuwen


Vorige week heb ik een gesprek gehad met een maatschappelijk werkster van het CI-team nazorg in Nijmegen. Dit omdat ik het vaak nog moeilijk vind om me te kunnen uiten, te kunnen uitleggen wat dit proces voor mij betekend. Hoe ik me voel. Het was een fijn, begripvolle en opluchtend gesprek geweest. Heb aan haar gevraagd of ze mij deze verwijzingen/verwoordingen wilde mailen. Dit wil ik graag met jullie delen.
 
 
Een aantal verwijzingen en verwoordingen omtrent het hele proces van “opnieuw leren horen” waarin jij midden in zit.

Mijn verwijzingen betroffen personen die iets vertellen over veranderingsprocessen, over loslaten en vernieuwen.

Tot voor de operatie vertrouwde jij sterk op jouw spraakafzien, dat was zoals je zelf formuleerde “mijn overlevingsstrategie”. Uit een test bleek dat het spraakafzien  40% achteruit was gegaan, terwijl je er zoveel mee kon.

Een strategie die je noodgedwongen hebt moeten loslaten….

Het oude vertrouwde….wat jou zekerheid bood en houvast heb je voor bijna de helft verloren…zonder dat daar direct iets anders voor in de plaats kwam. De CI kon dat geslagen gat niet zomaar zondermeer opvangen….

Het maakt dat je in een veranderingsproces terecht bent gekomen waarin je deels afscheid moest nemen van het oude Vertrouwde en Veilige moest loslaten en je overgeven aan een nieuwe, andere strategie…

Zo’n veranderingsproces brengt verdriet, rouw mee over wat je niet meer hebt, kon…

·         Elizabeth Kubler Ross heeft als psychiater geschreven over hoe rouwprocessen zich kunnen voltrekken

Rouwen gaat over afscheid moeten nemen, iets los moeten laten en in welke fasen je een proces van verlies kunt doorlopen.

Dat kan alles zijn, dus ook een scheiding, verlies van het gehoor….kwijtraken van een bepaalde kwaliteit van leven..

Zo’n proces van rouwen hoeft niet precies volgens elke fase zoals zij die heeft beschreven te verlopen.

Kernbegrippen zijn wel acceptatie, verdriet hebben, toelaten en verwerken evenals boosheid toelaten…

 De CI brengt jou elke dag nog nieuwe geluiden waarvan je de betekenis nog moet ontdekken. De verwondering die jij bij elke “verovering” beleefd heb je mij prachtig kunnen omschrijven: “ik vind het nog steeds overweldigend om geluiden te horen die horen bij als ik aan het hardlopen ben, voetstappen, omgevingsgeluiden, de auto’s horen aankomen, het geluid van het tikken van een  klok….”.

Je zit nog midden in het proces van “opnieuw leren horen” terwijl je omgeving zal denken. Je hebt een nieuw apparaat, anders maar wel vergelijkbaar met hoortoestel, dus Cora kan horen als daarvoor.

Dat het voor jou echt anders is beseffen mensen niet.

Het geluid heeft een andere kwaliteit omdat het wordt omgezet in elektrische codes in plaats van dat geluid luchttrillingen zijn en heel natuurlijk worden doorgegeven aan hoorapparaten die het geluid versterken.

CI werkt totaal anders, dus jij wordt uitgedaagd om geluiden weer opnieuw te leren waarnemen en betekenis te verlenen. Dit nieuwe horen wordt een stuk minder ondersteund door jouw tweede natuur…het spraakafzien.

De impact van dit proces vraagt  veel energie, gaat gepaard met verschillende emoties. Allemaal voor een leek misschien onbegrijpelijk, omdat ze niet weten welke wezenlijke verandering/vernieuwing jij doormaakt.

De leken kijken slechts naar de buitenkant, niet wat het voor jou aan de binnenkant betekent… de enorme switch die je moet doormaken voordat je echt vertrouwd bent met het nieuwe leren horen wat je je nog aan het eigen maken bent.

 Dat het hele leven loslaten en vernieuwen betekent zie je ook terug in de natuur….van herfst en winter naar beloftevolle lente en groei en bloei in zomer. Paul de Blot heeft daar veel over gesproken en geschreven: kijk en luister maar eens naar zijn You Tubefragmenten en opgetekende interviews met hem.

vrijdag 19 april 2013

Alweer anderhalf jaar een CI!

Het is een paar maanden even rustig geweest op mijn blog.
Bewust ook wel. Het grootste nieuwtje is er voor iedereen wel af. Echter voor mij niet. De ontwikkeling in het leren horen en leven met een CI duurt voort.
Bewust heb ik paar maanden niet meer gebeld. Niet meer extra geoefend. Zat niet lekker in mijn vel. Oa ook de heftigheid van het afgelopen jaar, alle veranderingen wat met zich meespeelde. Het is overweldigend. Dat moet een plekje krijgen. Alles even laten bezinken.
Vanuit Nijmegen hadden ze ook gezegd dat het wel 2 jaar kan duren eer je er een beetje (lees; 'een beetje') aan gewend bent. Nu kan ik zeggen, ja daar hebben ze wel gelijk in...
Het verschilt ook wel erg per persoon en welke factoren eromheen (leefsituatie bv jong gezin, soort werk, hoe 'doof' je bent, op welke leeftijd ed).

Wanneer het kan, heb ik op zondag een CI-loze dag. Daar geniet ik ook van.
Vorige week heb ik Antoine weer spontaan een keer gebeld. Na maanden. En het ging vrij goed.

Wanneer ik alleen met de kids in de auto zit, met de kids op de achterbank. En ze roepen me. Ze weten dat ze altijd eerst oogcontact met me moeten hebben wanneer ze iets willen zeggen/vragen. Binnenspiegel zet ik dan lager zodat ik het mondbeeld zie van de kids. (Gevaarlijke situatie wel) Maar tegenwoordig zeg ik;'zeg het maar'. Voor de kids is dat altijd nog een beetje een onwennige situatie. Negen van de tien keer versta ik ze, mits ze niet door elkaar praten en de muziek/radio uitstaat. Dat is toch heel bijzonder!

Vorige week had ik een reünie van mijn oude school 'de kring', speciaal onderwijs waar ik op gezeten heb van 1980 t/m 1993. In de tijd wanneer ik op deze school zat, was de verhouding slechthorende kinderen tov kinderen met spraak-en taal problemen ongeveer wel gelijk. Op dit moment is het aantal slechthorenden op deze school heel klein geworden. Deze kinderen worden steeds meer in het gewone onderwijs neergezet met ambulante begeleiding of deze jonge kinderen krijgen steeds meer een CI. En daardoor kunnen ze ook naar een gewone school.
Het was een hele gezellige avond. Maar helaas ook erg vermoeiend. Het lawaai in de ruimte, vele communicatie met iedereen, ook al stond mijn CI op 'lawaai' stand. De plek waar mijn zendspoel op mijn hoofd vastzit met magneet verkrampt dan. Een gespannen plek. Daags erna moet ik bijkomen.
Dat vind ik het enige nadeel. Communicatie binnen een groep vind ik nu minder leuk als toen ik nog geen CI had.

Iedereen had er veel bewondering ervoor dat ik nu een CI heb. Veel vragen waren erover. Misschien heb ik er een aantal mee kunnen 'aansteken'?

Tot zover weer even...

zaterdag 5 januari 2013

O'nee wat hebben we in huis gehaald...

Aan het vuurwerkgeluid kon/kan ik niet wennen.
Vorig jaar hoorde ik voor het eerst ECHT het vuurwerk. Dit jaar kon ik er echt niet van genieten. Ik schrok er telkens van. Toen we even na twaalven de voordeur openden werd ik gewoon 'overvallen' door het geluid van het vuurwerk. Pfff. Kreeg er oorpijn van. Ook de dag erna had ik er nog last van.
Had misschien achteraf CI uit moeten doen? Hij stond al zachter en op lawaaistand ingesteld.

Misschien al eerder gezegd...Maar er staat hier in huis een echt drumstel, medio november j.l. De eerste drum-voorstelling die mijn zwager gaf aan Jasper, zo heeeeeeeeeeeee, met toeterende/suisende oren ging ik naar beneden. Hier heb ik wel een paar weken last van gehad. Gevoelige, soms pijnlijke oren. Sindsdien heb ik mijn CI niet aan als ik weet dat de kids erop gaan spelen en ik in de buurt moet zijn. En ik stond er echt op dat de kids gehoorbescherming moesten krijgen. Eerst van die slaapoordopjes geprobeerd, maar dat past niet in die kleine oortjes. Nu koptelefoontjes....

Ooo nee, wat hebben we in huis gehaald ;-))

Informatiesessie hoorbeleving

Woe 28 november j.l. ben ik samen met een vriendin naar een informatiesessie in Huizen geweest.

http://www.cochlear.com/nl/informatiesessie-over-de-mogelijkheden-en-het-gebruik-van-uw-cochleair-systeem

Het was een interessante informatiesessie. Hoortrainingtips. Onderhoudstips. (toch net ietser meer als wat je tijdens de revalidatie 'meegekregen' hebt). Ontwikkeling van de processor, die wordt om de 5 jaar vervangen. Van de zomer komt er een processor uit, nog meer digitaler, die zou uit zich zelf aanpassen op de geluiden van de omgeving (lawaaistand-dagelijkse stand ed).

En ik wist niet dat je met je CI, altans de nucleus-5 processor, zonder zorgen in het zwembad bijvoorbeeld kunt.. Maar dan moet je wel het een en ander even weten (oa bv dat je dit alleen mag doen met herlaadbare batterijen, niet in de zee en niet douchen ed) Als je dat zou weten, zou het je echt meer geruststellen. (Voor-en nadelen met CI in/rondom water is ook te vinden op http://www.cochlear.com/nl/ontworpen-voor-het-actieve-leven

Moet je je voorstellen; Als ik ga zwemmen dan is dat altijd zonder gehoorapparaten. Heerlijk rustig. En nu zou dat zo maar mogen met CI aan... ik weet het niet hoor... Zo'n kostbaar ding van 7500€ (alleen de processor)

Trainingtips voor gehoorrevalidatie. Er werd een voorbeeld laten zien van een kant-klaar oefendvd. Echter is wel BELGISCH... Nederlandse versie is in de maak Zie http://www.cochlear.com/nl/gehoorrevalidatie-voor-volwassenen en www.cochfit.be

Kortom het was een leuke middag. Ook om andere CI gebruikers te ontmoeten en ervaringen te delen.