vrijdag 23 maart 2012

Telefoneren

Vorige week maandag bij de logopedist voor het eerst getelefoneerd. Ik heb daar bewust mee gewacht om te proberen tot ik meer aan mijn CI gewend zou zijn.
De logopedist zat tegenover mij. Met mijn CI aangesloten op de mobiel, zodat ik rechtstreeks geluid heb. Ik moest wel mijn gehoorapparaat uitzetten, aan de rechterkant. Anders hoorde ik de stem op twee manieren. Merkte direct dat het geluid via de telefoon vertraging heeft. Het klonk 'ver weg'.
We hebben zomaar paar minuutjes zonder spraakafzien wat woordjes/korte zinnetjes gezegd. Soms gaat dat goed, soms na enige herhalingen.
Ook hierin is het echt opnieuw leren horen. Dus naast het leren horen met een CI in de gewone situatie en leren horen met een CI via de telefoon.
Ik vond het verbazingwekkend dat ik er best veel mee verstond door de telefoon. Heb immers nooit kunnen telefoneren!

Vervolgens bij de logopedist, ging ze een tekst voorlezen via de telefoon. Ik lees mee met de tekst en dat ging goed. Nu doen we voortaan 50/50 oefeningen. Helft van de tijd gewone oefeningen en helft van de tijd oefening met de telefoon. Afgelopen maandag hebben we tegenover elkaar via de telefoon gepraat. Zodat ik haar mondbeeld zie en dan hoor welk geluid daarbij hoort.

Nu bel ik Antoine geregeld op; puur om te oefenen, maar ook omdat ik het gewoon zo leuk vind. 5 tot 10 minuutjes is op dat moment ook meer dan genoeg.

Vorige week belde ik voor het eerst met mijn moeder. Haar reactie;

Je vraag is wat ik van ons telefoongesprek van vond;

Heeel bijzonder  om voor ’t eerst met jou te praten via de telefoon!

We hebben het wel eerder geprobeerd, jij stelde dan een vraag die ik met ja of nee kon beantwoorden.

Je kon dan net onderscheiden of ik ja of nee zei…


Dat was gisteren zeker anders.

Als ik iets zei, probeerde ik korte zinnen te maken en langzaam en duidelijk te spreken.

Als de zin te lang was, kon je er niets van maken.


Jij gaf aan dat ik “ver weg”klonk, (ik was natuurlijk ook een eind weg… grapje).

Het gesprek kon niet te lang duren, (plmn 5 min), toen gaf je aan dat je er moe van werd en slechter ging verstaan.

Het zal vooral ook oefenen zijn denk ik.

Cas was thuis en hoorde dat ik met jou aan de telefoon was.

Wat”, zei hij, zit jij met Cora te bellen? Echt SUPER!


Dit zal ook een traject zijn van lange tijd; maar zo leuk! Het begin is er!

Mag ik jou een keer bellen om te proberen?
(van te voren bijvoorbeeld afspreken waar je over gaat hebben; wetend dat ik fouten kan maken he?! Dat kan misschien lachwekkend zijn ;-) )

donderdag 8 maart 2012

Evenwicht

Het is soms zoeken naar de juiste evenwicht. Het 'leren' horen en horen met een CI kost veel energie, vooral in deze opbouwende fase.
Het is dan per dag bekijken, wat ga en wil ik allemaal doen en welke geluiden zijn er dan. En soms moet ik daarin keuzes maken. Veel geluid is voor mij veel prikkels, waardoor ik snel moe van wordt. Daar baal ik van. Ik zou het liefst alles zo weer op willen pakken als voorheen. Het is echt even doorbijten en op dit moment gaat dat best goed. Soms nee kunnen zeggen. Ik pas mijn CI aan de situatie.
Bijvoorbeeld; paar weken terug begon de vrije zaterdag (dan ben ik al een beetje moe van de afgelopen week) met het 'afzwemmen' van Jeroen's 'peuterdiploma', waarbij Antoine meezwom en Jasper en ik kijken langs de kant. In het zwembad; best wel een herrie. poeh. (Als ik zelf ga zwemmen, dan is het heerlijk stil!) S middags richting Zeeland; verjaardag van mijn paps. Met hele familie bij elkaar. Echt heel gezellig en leuk. Uiteten in een restaurant inclusief een 'binnenspeeltuin' erbij. (Wel handig). Toch was deze dag alles bijelkaar even teveel geweest. Daags erna had ik veel last van oorsuizen en was erg moe. CI doe ik dan met 'mate' in. Even rust. Paar avonden vroeg de veren in en toen ging het wel weer. Had het absoluut niet willen missen. Maar ook daarin merk ik dat dat ook gewoon tijd nodig heeft. Wilde CI inhouden, zodat ik zoveel mogelijk informatie meekrijg.

Van de week stond ik in de badkamer en riep Antoine van onderaan de trap; 'Cora', Ik; ja. A; 'ik ben even weg' , Ik; 'oke, tot zo'. Geweldig toch! Dit had had voorheen niet gekund. Dan zou de situatie zo zijn; of A knippert met de overloop-lamp. Zodat ik dat boven 'zie' en dan vanaf bovenaan de trap kan reageren. Of A moet even naar boven komen, als hij geen reactie krijgt.
Als kind zijnde ging dat ook zo. Mijn mams had geen zin om mij iedere keer helemaal van de zolder te halen, waar ik mijn kamer had. Dan spraken we af; zoveel keer knipperen met het licht, betekend dat. Bv 3 keer knipperen is eten. 1 keer knipperen is ja. 2 keer knipperen is nee.

Wekelijks de logopedie sessies in Teteringen gaat prima. Het is vooral oefenen met teksten. Dat vind ik heel prettig. Op deze manier leer ik hoe de woorden klinken. Het 'meelezen' terwijl zij de tekst voorleest gaat goed. Binnenkort gaan we de telefoon uitproberen. Zal daar uiteraard over berichten!