Nu ben ik voor het eerst alleen gegaan. De afgelopen terugkomdagen nam ik Antoine mee. De partner is in dit traject ook heel belangrijk. Het gaat nu best wel goed. Ik verwachtte dat er weinig nieuwe dingen zou komen vandaag. Meer een soort 'controle'.
Eerst had ik weer een af-bijregeling. Er is niet veel veranderd nu. Het is vrij stabiel nu. Alleen wat meer hoge tonen erbij gedaan. (Dit is alleen maar tengoede voor het spraakverstaan) Ik doe namelijk vrij lang met een accu die aan de processor zit. Met grote accu bijna 3 volle dagen! (kleine accu 1.5 dag) Dit was voor hun blijkbaar een teken dat de accu wel wat meer geluiden 'moet/mag' omzetten.
Met deze afregeling moet ik het weer proberen of het de hele dagen 'uit te houden' is.
Daarna met de revalidatietherapeute een gesprek gehad. Oa hoe het met het werk gaat en in het dagelijks leven met een CI.
Ze stond er van te kijken dat ik al telefoongesprekken heb gevoerd (Vraag niet hoe.. maar het begin is er). Dat ik hoorde als Antoine naar boven roept en ik antwoord geef. Het horen van de specht in de dierentuin. Het gaat goed, bovenverwachting zelfs wel!
Verschillende testjes gedaan.
Een paar voorbeelden;
Revalidatietherapeut leest 20 zinnen voor, waarnaar ik luister en op ga schrijven. (zonder herhaling) 1e 10 zinnen is met spraakafzien, CI en gehoorapp. aan. 2e 10 zinnen is alleen spraakafzien (zonder CI/gehoorapp).
Hiervan is de resultaat als volgt;
Van de 1e 10 zinnen (MET alles); oktober 80%, nov 90%, nu 100%.
Van de 2e 10 zinnen (alleen spr.afz); okt 70%, nov 60%, nu 30%.
Met spraakafzien ben ik ca.40% op achteruit gegaan ben. Betekend dus dat ik steeds meer uit mijn CI haal! Dit is dus heel positief.
Een voorbeeld van een andere test.
Alleen luisteren (zonder spraakafzien) naar korte woorden. Zonder herhaling en ik moet het woordje benoemen. (bv boek, zin, kaas, mus, het ed) Dit is voor mij het moeilijkste, de korte woorden. Wanneer een kort woordje in een zin wordt vermeld dan kan ik er iets van maken. Het woordje 'boek' kan voor mij ook klinken als 'doek'. Voor de therapeut is dit een maat om te kijken welke klanken er bij binnenkomen. Het woordje 'zoek' zal ik niet noemen, omdat ik daarbij weer het sis-geluid hoor.
De therapeut noemt dit de foneemscore. Okt 2011; 25% goed, April 2012 62% goed.
Hieronder heb ik wat informatie over fonemen gekopieerd van Wikipedia:
Een foneem is een term uit de fonologie (=klankleer) die verwijst naar een verzameling klanken die allemaal dezelfde betekenisonderscheidende functie hebben. Bijvoorbeeld: De labiale stemhebbende plosief aan het begin van het woord 'bak' klinkt uit de monden van tien verschillende sprekers steeds anders: we hebben met tien verschillende klanken te maken, die echter alle tien tot hetzelfde foneem /b/ worden gerekend. Vervangen we die klanken door klanken die onder het foneem /d/ (de labiale dentale plosief) vallen, dan horen we 'dak'. Dat is een woord met een andere betekenis, en daarom worden die klanken b en d tot een ander foneem gerekend. B en d zijn dus twee verschillende fonemen.
Dat mijn spraakafzien achteruit is gegaan had ik zelf ook al wel gemerkt. Maar zoveel al in zo'n korte tijd, WOW. Pffff. Ik moet eerlijk zeggen, ik heb het daar wel even moeilijk mee om het te 'accepteren'. Spraakafzien hoorde/hoort bij mij. Ik redde me daarin best goed. En wat als CI uitvalt? Dan heb ik geen soort 'houvast' ofzo? Wat de omgeving ook zegt; het is net als autorijden/fietsen, dat verleer je niet. Ja, oke, dat is ook wel weer zo. Als je het een poosje niet doet, wordt het inderdaad minder goed.
Als ik even geen zin heb om CI te dragen, dan zou ik nog net zo goed willen 'horen' in hoeverre dat kan.
CI heeft echt mijn leven veranderd besef ik nu wel. Nieuwe geluiden, nieuwe ervaringen en het blijft iedere dag weer een uitdaging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten