Telefoneren

Vorige week maandag bij de logopedist voor het eerst getelefoneerd. Ik heb daar bewust mee gewacht om te proberen tot ik meer aan mijn CI gewend zou zijn.
De logopedist zat tegenover mij. Met mijn CI aangesloten op de mobiel, zodat ik rechtstreeks geluid heb. Ik moest wel mijn gehoorapparaat uitzetten, aan de rechterkant. Anders hoorde ik de stem op twee manieren. Merkte direct dat het geluid via de telefoon vertraging heeft. Het klonk 'ver weg'.
We hebben zomaar paar minuutjes zonder spraakafzien wat woordjes/korte zinnetjes gezegd. Soms gaat dat goed, soms na enige herhalingen.
Ook hierin is het echt opnieuw leren horen. Dus naast het leren horen met een CI in de gewone situatie en leren horen met een CI via de telefoon.
Ik vond het verbazingwekkend dat ik er best veel mee verstond door de telefoon. Heb immers nooit kunnen telefoneren!

Vervolgens bij de logopedist, ging ze een tekst voorlezen via de telefoon. Ik lees mee met de tekst en dat ging goed. Nu doen we voortaan 50/50 oefeningen. Helft van de tijd gewone oefeningen en helft van de tijd oefening met de telefoon. Afgelopen maandag hebben we tegenover elkaar via de telefoon gepraat. Zodat ik haar mondbeeld zie en dan hoor welk geluid daarbij hoort.

Nu bel ik Antoine geregeld op; puur om te oefenen, maar ook omdat ik het gewoon zo leuk vind. 5 tot 10 minuutjes is op dat moment ook meer dan genoeg.

Vorige week belde ik voor het eerst met mijn moeder. Haar reactie;

Je vraag is wat ik van ons telefoongesprek van vond;

Heeel bijzonder  om voor ’t eerst met jou te praten via de telefoon!

We hebben het wel eerder geprobeerd, jij stelde dan een vraag die ik met ja of nee kon beantwoorden.

Je kon dan net onderscheiden of ik ja of nee zei…

Dat was gisteren zeker anders.

Als ik iets zei, probeerde ik korte zinnen te maken en langzaam en duidelijk te spreken.

Als de zin te lang was, kon je er niets van maken.

Jij gaf aan dat ik “ver weg”klonk, (ik was natuurlijk ook een eind weg… grapje).

Het gesprek kon niet te lang duren, (plmn 5 min), toen gaf je aan dat je er moe van werd en slechter ging verstaan.

Het zal vooral ook oefenen zijn denk ik.

Cas was thuis en hoorde dat ik met jou aan de telefoon was.

“Wat”, zei hij, zit jij met Cora te bellen? Echt SUPER!

Dit zal ook een traject zijn van lange tijd; maar zo leuk! Het begin is er!

Mag ik jou een keer bellen om te proberen?
(van te voren bijvoorbeeld afspreken waar je over gaat hebben; wetend dat ik fouten kan maken he?! Dat kan misschien lachwekkend zijn ;-) )