Spraakverstaan is gegroeid van 11% naar 62%

Vandaag had ik een terugkomdag na 1 jaar CI gebruik.
Tevens ook de laatste keer, na ruim een jaar nazorg-en revalidatie. Wellicht kan ik altijd terug als er problemen zijn met het CI en/of CI-oor.

Veel extra nieuws was er niet van vandaag. Het grootste vooruitgang was vooral in het eerste halfjaar. Dit was te lezen in mijn eerdere blogbericht van 18 april j.l.
Eerst had ik een bijregeling, vervolgens een korte gehoortest. Stukje geknipt van 18 april 2012;

Deze test is alleen luisteren (zonder spraakafzien) naar korte woorden, via een geluidsbox, met CI/hoorapp aan. Zonder herhaling en ik moet het woordje benoemen. (bv boek, zin, kaas, mus, het ed) Dit is voor mij het moeilijkste, de korte woorden. Wanneer een kort woordje in een zin wordt vermeld dan kan ik er iets van maken. Het woordje 'boek' kan voor mij ook klinken als 'doek'. Voor de therapeut is dit een maat om te kijken welke klanken er bij binnenkomen. Het woordje 'zoek' zal ik niet noemen, omdat ik daarbij weer het sis-geluid hoor.
De therapeut noemt dit de foneemscore. Okt 2011, na 1 week CI; 25% goed, April 2012, na een half jaar CI, 62% goed.
Ik wist de score niet meer van hoe het was voor ik een CI had, dus alleen met gehoorapparaten. Dat was 11%.
Vandaag scoorde ik hetzelfde als in april. Dus moet je nagaan; Spraakverstaan is gegroeid van 11% naar 62%

Als laatste een gesprek bij de revalidatietherapeute. Ze vroeg bijvoorbeeld; wat voor cijfer zou je jezelf geven hoe je leven was voor je CI en nu met je CI. Tja, daar kan ik geen cijfer voor geven. Mijn leven was voor mijn CI ook prima. Als je niet weet wat je mist dan leer je daarmee leven, ook met de beperkingen en dat ging me goed af. Nu met CI geeft het mijn leven zeker wel meerwaarde, met alle nieuwe geluiden, communicatie met bv de kinderen ed, telefoneren, maar er zitten ook nadelen aan. Dat bv communicatie in groepsverband juist weer moeilijker is geworden. En dat het vermoeiend is.

Vermoeidheid slijt met de tijd.
Het blijft zeker nog een leerproces hierin voor mij. Zoals telefoneren, muziek leren luisteren, naar luisterboeken luisteren ed. Het kost gewoon veel tijd en energie, dus dat is echt een meer-jaren-plan.
Het laatste half jaar stond het bij mij vooral in teken van weer volledig aan het werk zijn en dit blijven volhouden, wat nu ook goed gaat. En alle extra dingetjes zoals het oefenen enzo, dat gebeurd af en toe.

Als er nieuws is, zal ik het zeker melden in mijn blog.
Over 4 jaar moet ik pas weer terug, dan krijg ik weer een nieuwe processor.

Dankwoord

Via deze weg wil ik allen, dan denk ik aan; mijn partner, familie, het CI-team Nijmegen, vrienden, logopedist en collega's/werkgever, hartelijk danken voor hun geduld, medewerking/begrip en/of zorg van het afgelopen jaar. Het ging niet altijd zonder slag of stoot.