Vorige week heb ik een gesprek gehad met een maatschappelijk werkster van het CI-team nazorg in Nijmegen. Dit omdat ik het vaak nog moeilijk vind om me te kunnen uiten, te kunnen uitleggen wat dit proces voor mij betekend. Hoe ik me voel. Het was een fijn, begripvolle en opluchtend gesprek geweest. Heb aan haar gevraagd of ze mij deze verwijzingen/verwoordingen wilde mailen. Dit wil ik graag met jullie delen.
Een aantal verwijzingen en
verwoordingen omtrent het hele proces van “opnieuw leren horen” waarin jij
midden in zit.
Mijn verwijzingen betroffen personen die iets vertellen over
veranderingsprocessen, over loslaten en vernieuwen.
Tot voor de operatie vertrouwde jij sterk op jouw
spraakafzien, dat was zoals je zelf formuleerde “mijn overlevingsstrategie”.
Uit een test bleek dat het spraakafzien 40% achteruit was gegaan, terwijl
je er zoveel mee kon.
Een strategie die je noodgedwongen hebt moeten loslaten….
Het oude vertrouwde….wat jou zekerheid bood en houvast heb
je voor bijna de helft verloren…zonder dat daar direct iets anders voor in de
plaats kwam. De CI kon dat geslagen gat niet zomaar zondermeer opvangen….
Het maakt dat je in een veranderingsproces terecht bent
gekomen waarin je deels afscheid moest nemen van het oude Vertrouwde en Veilige
moest loslaten en je overgeven aan een nieuwe, andere strategie…
Zo’n veranderingsproces brengt verdriet, rouw mee over wat
je niet meer hebt, kon…
·
Elizabeth Kubler Ross heeft als
psychiater geschreven over hoe rouwprocessen zich kunnen voltrekken
Rouwen gaat over afscheid moeten nemen, iets los moeten
laten en in welke fasen je een proces van verlies kunt doorlopen.
Dat kan alles zijn, dus ook een scheiding, verlies van het
gehoor….kwijtraken van een bepaalde kwaliteit van leven..
Zo’n proces van rouwen hoeft niet precies volgens elke fase
zoals zij die heeft beschreven te verlopen.
Kernbegrippen zijn wel acceptatie, verdriet hebben, toelaten
en verwerken evenals boosheid toelaten…
De CI brengt jou elke dag nog nieuwe geluiden waarvan
je de betekenis nog moet ontdekken. De verwondering die jij bij elke
“verovering” beleefd heb je mij prachtig kunnen omschrijven: “ik vind het nog
steeds overweldigend om geluiden te horen die horen bij als
ik aan het hardlopen ben, voetstappen, omgevingsgeluiden, de auto’s horen aankomen, het geluid van het tikken
van een klok….”.
Je zit nog midden in het proces van “opnieuw leren horen”
terwijl je omgeving zal denken. Je hebt een nieuw apparaat, anders maar wel
vergelijkbaar met hoortoestel, dus Cora kan horen als daarvoor.
Dat het voor jou echt anders is beseffen mensen niet.
Het geluid heeft een andere kwaliteit omdat het wordt
omgezet in elektrische codes in plaats van dat geluid luchttrillingen zijn en
heel natuurlijk worden doorgegeven aan hoorapparaten die het geluid versterken.
CI werkt totaal anders, dus jij wordt uitgedaagd om geluiden
weer opnieuw te leren waarnemen en betekenis te verlenen. Dit nieuwe horen
wordt een stuk minder ondersteund door jouw tweede natuur…het spraakafzien.
De impact van dit proces vraagt veel energie, gaat
gepaard met verschillende emoties. Allemaal voor een leek misschien
onbegrijpelijk, omdat ze niet weten welke wezenlijke verandering/vernieuwing
jij doormaakt.
De leken kijken slechts naar de buitenkant, niet wat het
voor jou aan de binnenkant betekent… de enorme switch die je moet doormaken
voordat je echt vertrouwd bent met het nieuwe leren horen wat je je nog aan het
eigen maken bent.
